25 jaar Familieopstellingen

Een paar dagen geleden realiseerde ik me plotseling dat het deze zomer al 25 jaar geleden is, dat ik voor het eerst ‘kennismaakte’ met het fenomeen familieopstellingen.
Het gebeurde ‘ toevallig’, al zal het geen toeval geweest zijn.
Ik was toen één van de 20 deelnemers aan een hele bijzondere en onvergetelijke workshop, namelijk een speelweek voor volwassenen; het was tevens ook een therapeutische leerwerk.
De toenmalige Amerikaanse therapeut Beth Weiner, die de workshop leidde, deed een voorstel aan een deelnemer om op een andere manier te werken, waarmee hij toen instemde. En wat toen volgde was een familieopstelling…
We waren allemaal flappergeistert.. vol verbazing wat daar plaatsvond. Het heeft tijden geduurd voor ik het kon bevatten. Er leek zich een totaal nieuwe dimensie te ontvouwen..  Het liet me niet meer los. Ik vond het zo fascinerend dat ik me sindsdien daarin hebt verdiept.
Er bestond toen nog alleen een boek: Ordnungen der Liebe van Bert Hellinger in het Duits.
Deze heb ik 3 maal doorgespit. Verder was mijn toen nog niets bekend over andere therapeuten, dus ik heb een aantal workshops gevolgd bij Beth in Duitsland.
In de juni 1999 heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb zelf een workshop Familieopstelllingen georganiseerd… De deelnemers waren vooral mensen uit m’n eigen kring, die voor de kostprijs meededen. Ik vond het erg spannend, maar het werkte.!
In het najaar van 1999 kwam Bert Hellinger naar Nederland voor een 3- daagse workshop, wat bijzonder leerzaam was.
Daar hoorde ik van een opleiding Familie-en Organisatieopstellingen, welke ik in januari 2000 ben gaan volgen. Daar realiseerde ik me dat het nog veel grootser was, dan ik dacht en durfde een jaarlang niet meer zelf op te stellen..
Maar het bloed kruipt nu eenmaal, waar het niet gaan kan en ben toch weer begonnen.
Daarnaast heb ik talloze workshops gevolgd, geleid door veel verschillende opstellers, met allemaal hun eigen stijlen.

Van Familieopstellingen naar Opstellingen van het Verlangen.

Rond 2006 kwam ik op het spoor van de Duitse Prof. Dr. Franz Ruppert, die vooral de focus legde op innerlijke conflicten en verdeeldheid, die met behulp van opstellingen duidelijk werden. Zijn visie sprak me erg aan en heb toen zoveel mogelijk seminars bij hem gevolgd. Zijn manier van opstellingen was erg in ontwikkeling en elke keer weer anders. Op een gegeven moment noemde hij het “Aufstellungen des Anliegens “, ofwel Opstellingen van het Verlangen.
Zijn zoektocht richtte zich steeds meer op de identiteit van de mens: ‘Wie ben ik?, en hoe ben ik afgesplitst van mijn ik? “

Door verborgen en vroegtijdige trauma’s worden we afgesplitst van ons zelf, waardoor innerlijke verdeeldheid ontstaat. Dit kan veel onrust, angst of innerlijke conflicten veroorzaken.

Volgens Franz Ruppert is psyche van de mens daardoor opgesplitst in 3 delen:
Een Traumadeel, waar de nare ervaringen verborgen zitten en waar we moeilijk bij kunnen; een Overlevingsdeel, van waaruit we ons proberen te handhaven en een Gezond deel, wat gelukkig ook nog aanwezig is.

‘Opstellingen van het Verlangen’ is simpel gezegd een methode om dingen uit je onderbewust-zijn en verborgen trauma’s of onverwerkte zaken in je leven, helder te krijgen.
Door middel van representanten kun je delen van jezelf laten spreken zodat je duidelijkheid krijgt over je verborgen processen. De representanten spiegelen als het ware je eigen innerlijke delen; je kunt er zelfs mee in gesprek gaan.!
Het kan echter confronterend zijn, want wat al heel lang diep weggestopt zit, wordt soms genadeloos zichtbaar. Maar uiteindelijk wordt het bijna altijd ervaren als een bevrijding of een opluchting.

Kan iedereen dat doen?

Het wonderlijke is dat het altijd werkt, mits je bereid bent om je open te stellen. Dit geldt voor zowel de representanten als ook de vraagstellers.
Alle ervaringen, emoties en herinneringen zijn er nog. Zoals ook Pim van Lommel beschrijft in zijn boek “Eindeloos bewustzijn’, lijken deze zich buiten het lichaam te bevinden in een soort van collectief geheugen.
Voor mijn begripsvermogen vergelijk ik het met een soort WorldWideWeb: je hoeft alleen maar in te 'pluggen' en alle kennis wordt toegankelijk.

Voor mij is het nog steeds de mooiste manier problemen zoals oude trauma’s op te lossen !

Ik vind het een voorrecht om mensen hierbij te kunnen helpen.