Een (familie) opstelling is een methode om iets helder te krijgen, wat zich in het onbewuste afspeelt. Het wordt wel vergeleken met groepstherapie, maar de werking ervan is veel dieper en effectiever.
Veel psychische- en gedragsproblemen worden ontwikkeld in de vroege kinderjaren in het gezin van herkomst. Vaak ook dragen kinderen de ‘lasten’ van ouders; ze willen hun ouders ‘helpen’. Zo nemen hun lasten of emoties over, bijvoorbeeld als ze zich verantwoordelijk voelen om het thuis goed te laten lopen, of als ze zich schuldig voelen wanneer hun moeder verdrietig is.
Familiethema’s kunnen al in een ver verleden bij voorouders ontstaan zijn, meestal door ernstige gebeurtenissen zoals het overlijden van een ouder of een kind in een gezin. Zoiets konden de mensen zelden goed verwerken. Die oude wonden blijven in het familiesysteem zitten. Onopgeloste problemen en trauma’s worden ‘als vanzelf’ doorgegeven aan de volgende generatie. dat is het erfgoed van voorouders. Meestal zijn we, zonder het te beseffen, geïndoctrineerd door de geschiedenis van ons voorgeslacht. Hierdoor zijn we niet vrij om vanuit onszelf te leven en beslissingen te nemen, dan komt bijvoorbeeld het aloude schuldgevoel omhoog. Dit kan ons gevangen houden in ons gedrag en werkt op den duur ziekmakend. Door middel van familieopstellingen kunnen deze verstrikkingen helder worden en komen er nieuwe inzichten. Hierdoor ontstaan verrassende oplossingen en kan de energie weer gaan stromen. (achtergrondinformatie: link naar artikelenpagina)