Oorlog is erfelijk

Dit is de titel van een serie die momenteel op tv is, en wat gaat over de gevolgen van de van oorlog en wat dit betekent voor de generaties die daarna komen:

-Een vader te hebben gehad, die er ‘rol’ had in de oorlog, en alleen nog maar zwijgen kon..

-Of een opa, die ‘fout’ geweest is, en waar nooit over werd gesproken..

-Of grootouders die onderduikers hadden en duizend keren opnieuw dat verhaal vertellen            

  moesten, om de spanning  van destijds te ontladen…

-Of een moeder die in het verzet zat en zich schuldig bleef voelen, omdat ze niet meer mensen  

  kon redden..

-Een oom gehad te hebben die verraden is en gefusilleerd werd aan het eind van de oorlog...

-Een oma te hebben gehad, wiens verdriet om haar gesneuvelde zoon, tot haar overlijden 30    

  jaar daarna elke dag voelbaar was..

Als geheimen in families, of verschrikkingen, of welk leed dan ook, niet wordt ‘opgelost’ blijft dat in de mensen opgesloten zitten en dat wordt doorgegeven aan de kinderen. Onbedoeld natuurlijk, maar met het idee, dat de kinderen er niet mee belast mogen worden. Maar vreemd genoeg gebeurt dan het omgekeerde:

Juist door er over te zwijgen, worden de kinderen belast!

Kinderen voelen al heel jong de verborgen pijn van moeder of vader. Kinderen willen ouders ‘helpen’ om de last te dragen, wat natuurlijk niet kan. Een kind kan zo z’n hele leven bezig zijn, moeder of vader  ‘gelukkig’ te maken..

Zo kan een grenzeloze dienstbaarheid ontstaan: altijd voor anderen klaar staan, soms ten koste van jezelf.

Op het moment dat er iets vreselijks gebeurt, ontstaat er een split in je brein, omdat je niet geloven kunt, wat je meemaakt.. Je wordt dan letterlijk ‘ontzet’. Voor een klein kind geldt dat in het bijzonder, omdat het anders niet verder kan met z’n leven. Het wordt dan een ‘overlevingsgedrag’. Maar het kost energie om dat steeds te blijven onderdrukken. Daarom is het voor mensen met onverwerkte pijn, lastig om ten volle te leven en volledig aanwezig te zijn voor je kind of voor de ander.

Dit kan grote gevolgen hebben zoals ernstige psychische of mentale problemen en vaak ook lichamelijke klachten. Niet alleen voor degene die het overkwam, maar ook voor de kinderen die later komen en zelfs voor kleinkinderen.

Pas de laatste decennia is er meer aandacht voor Post Traumatische Stress Stoornissen (PTSS) als gevolg van ernstige (oorlogs-)trauma’s.

Maar blijkbaar leert de mensheid er niet zoveel van, want momenteel woeden er meerdere oorlogen, met alle gevolgen van dien.

Maar wat kunnen we doen?  Beseffen dat er trauma’s in ons zitten, doordat we ze hebben overgenomen, of omdat we zelf iets onverteerbaars hebben meegemaakt. Dat onder ogen zien, zodat we weer in contact komen met het gekwetste en verborgen deel in onszelf en dat accepteren. Zo kunnen we vrede in onszelf tot stand brengen en die uitstralen naar de wereld.

Een Opstelling van het Verlangen kan daar heel behulpzaam bij zijn.