Verwachtingen die niet naar een ander uitgesproken worden, leiden onherroepelijk tot teleurstelling! 
Die ander weet niet wat jouw verwachtingen zijn, als je het niet duidelijk uitgesproken hebt. Of je spreekt dubbelzinnig of suggestief; die ander moet dan maar raden wat je bedoelt..
Onuitgesproken verwachtingen worden vaak veroorzaakt door onderdrukte wensen en verlangens. Maar hoewel ze weggestopt zitten en ze zelfs voor jezelf ook niet helder zijn, blijven ze nog wel doorwerken. Ze blijven sluimeren wat kan aanvoelen als een leegte, want een deel van jou mag er niet zijn.
Dit gevoel kan gemakkelijk aangeraakt worden als je bij anderen dat ziet, wat je zelf mist, bijvoorbeeld als je ziet dat jouw vriendin de wel echte aandacht krijgt van haar moeder, wat jezelf nooit gehad hebt. Dat kan onverwacht sterkte emoties oproepen, waarmee je niet goed weet om te gaan.
Het kan zich ook manifesteren in ontevredenheid, jaloezie of zelfs depressie. Maar het kan ook leiden tot ander ongewenst of destructief gedrag: bijvoorbeeld allerlei verslavingen: zoals koopzucht, eten, alcohol, gokken, afhankelijk van relaties etc
Ken jij jouw eigen verlangens eigenlijk wel? Wat wil jij diep vanuit je hart? Durf je dat toe te geven? Of ben je ergens opgehouden iets te verlangen?
Als jonge kinderen door hun ouders niet echt worden gezien in hun behoeften en in wat ze werkelijk nodig hebben, leren ze al jong om geen verlangens of wensen te mogen hebben. Ze leren dus te ontkennen dat ze verlangens hebben. Dat doen ze uit zelfbehoud, om niet keer op keer teleurgesteld te worden. De realiteit dat je ouders geen notie hebben van wat jij nodig hebt en jou dus tekort doen, is voor een jong kind niet te bevatten. Het is eenvoudiger aan te nemen dat jij het niet verdient iets te mogen verwachten. Het ligt dus aan jou en om toch te kunnen overleven sluit je je af voor deze pijnlijke gevoelens.
Veel volwassenen vinden het moeilijk om weer bij hun diepste verlangens te komen. Ze weten vaak wel wat ze niet willen, maar niet goed wat ze wel willen. Het heeft er immers nooit mogen zijn.
De weg om bij jezelf naar binnen te gaan, op zoek te gaan naar jouw eigen zelf en te ontdekken wie jij werkelijk bent, wat jouw behoeften en verlangens zijn, is niet eenvoudig.
Waar het om gaat, is dat wat jij verlangt, ten diepste wenst vanuit je hart, dat je dat erkent! Het mag er zijn, hoe klein of groot het ook is. ‘Ja, dit is wat ik verlang’. Ongeacht of het te realiseren is. Het is net als dat je pijn hebt en ontkent dat je dat hebt. Dat voelt nog pijnlijker, want dan lieg je tegen jezelf.
Erkenning van jouw verlangen is de eerste stap! Dan weet je ook wat je wilt.
De tweede stap is om dit kenbaar te maken naar je partner of andere dierbaren. Laat het zien, breng het naar buiten, praat erover! Het mag er zijn, want het is jouw verlangen. Dan kun je ook duidelijk zijn en ondubbelzinnig in je communicatie naar de ander door je verwachting uit te spreken.
Een simpel voorbeeld: Je ziet dat de melk bijna op is. Je wilt dat je man even bij de supermarkt langs gaat om melk te halen
Wat precies zeg je tegen hem?: 'De melk is ook bijna op".. Of "Wil je even bij de supermarkt langs gaan om melk te halen?" Hier kan al misverstand over ontstaan, wat in het eerste geval kan hij het opvatten als een mededeling, waar hij niets mee hoeft. En in het tweede geval kan hij er op antwoorden; "Zal ik doen' of 'nee, ik heb wat anders te doen'.
Dan weet je dus wat je verwachten kunt. Alsje precies zegt, wat je bedoelt leidt dat tot veel meer duidelijkheid, wat voor iedereen uiteindelijk prettiger is!