vergeven

Om te vergeven heb je de ander niet nodig..

Heb jij wel eens meegemaakt dat iemand jou iets heeft aangedaan, wat voor jou onvergeeflijk is? Of dat je je vader of je moeder nog steeds verwijt wat ze jou hebben aangedaan? En eigenlijk wil je dat niet, want je wilt er geen last meer van hebben.  Je wilt er niets meer mee te maken hebben. Je wilt het vergeten.  Maar toch laat het je niet los..

Maar waarom blijft het je toch zo achtervolgen?

Je slaapt er slecht van. Je voelt diep van binnen wroeging. Je bent prikkelbaar en hebt soms zomaar woede uitbarstingen, als iemand je iets in de weg legt. Hiervoor schaam je je achteraf, maar dat geef je niet toe. Het gaat je steeds meer beheersen. Je probeert ongemakkelijke situaties te vermijden, en dat lukt vaak niet meer.

Wat zijn de gevolgen hiervan? 

Je voelt je steeds onbehaaglijker, en je ergert je aan veel mensen en voelt je snel boos. Je irriteert je aan bijvoorbeeld jouw manager, omdat die iets doet, of zich zo gedraagt, dat het bij jou irritatie of verontwaardiging uitlokt. Dit probeer je te onderdrukken, maar dat lukt niet altijd.

Je voelt steeds meer wrok en wroeging. Dit werkt als een gif in jezelf. Je ‘vergiftigt’ jezelf letterlijk. Je ‘vergalt’ je leven hierdoor. Niet alleen jij hebt er last van, maar ook anderen om je heen. Je zendt zoveel negatieve emoties uit, door te mopperen over en tegen iedereen, dat mensen je gaan mijden. Je merkt dat je vrienden je links laten liggen. Als je eerlijk bent, moet je erkennen dat je je heel eenzaam voelt.

Maar het meest boos ben je op jezelf, sterker nog: je haat jezelf!. Maar dat is lastig onder ogen te zien en daarom projecteer je dat op anderen: collega’s, broer of zus, buren enz.

De enige die dat op kan lossen ben jezelf!

Dit vraagt eerlijkheid naar jezelf; onderzoek wat jouw diepste pijn is. Dit is niet gemakkelijk, want je bent juist altijd bij die pijn weggegaan. Ooit heb je je daarvoor afgesloten en diep weggestopt. Maar door dit te onderzoeken en er opnieuw contact mee te maken, kun je het oplossen.

Dan kom je tot het inzicht, dat wat je ooit is voor jou zo pijnlijk en overweldigend was, dat je dat niet voelen en ervaren kon. Je hebt je van die pijn afgesneden, dat verdrongen en diep weggestopt.

Wat je toen ten diepste gedaan hebt, is een deel van jezelf ontkennen, omdat dat voor jouw toen de enige manier was om te overleven.

Wat je nu te doen hebt, is dat deel weer tevoorschijn halen! Die verborgen kant van jou mag er zijn. Zonder dat kun je niet leven, maar ben  je aan het ‘overleven”!

En dan kun je jezelf vergeven, dat je jezelf al die tijd in de steek gelaten hebt.

Dus het gaat niet om wat anderen jou aandoen, maar om wat je jezelf aandoet!

Maar je hebt een keuze: Wil je boos blijven of wil je vrede ervaren?

Als je kiest voor het laatste: vrede ervaren, kom dan in actie en zoek dat verborgen deel van jezelf op! Zoek de verbinding op! En met de juiste hulp gaat dat veel makkelijker.