Illusies

NB: Als je niets wilt veranderen moet je vooral niet verder lezen....

Maar als je ontwaken wilt, zul je toch bij jezelf naar binnen moeten kijken.. Dan kun je wakker worden uit de illusie, die je ooit noodgedwongen, zelf gecreëerd hebt.

Als je als jong kind een heftig trauma meemaakt en je wordt daarin niet getroost en opgevangen, dan kun je dit niet verwerken of onder ogen zien.! Je kunt die werkelijkheid niet verdragen, want dat is te pijnlijk.

Om toch te kunnen overleven, ben je genoodzaakt om die pijn te verdringen, door de waarheid te verdraaien, of een andere werkelijkheid te creëren, of desnoods door te ontkennen dat er iets is gebeurd.

Dit wordt dan een illusie, die zich vastzet in je brein en deze ‘illusie’ neem je mee je volwassen leven in en door deze ‘bril’ neem je de wereld om je heen waar.

• Zo kun je argeloos de wereld in kijken, of argwanend..
• Je kijkt door een roze bril, of een zwarte..
• Je denkt vrienden te moeten zijn met iedereen, of je ziet overal vijanden..
• Je staat altijd voor iedereen klaar, of denkt: iedereen moet zichzelf maar redden..
• Je voelt je snel machteloos, of je schiet meteen in de actie..
• Bij fouten denk je al gauw dat het aan jezelf ligt, of juist dat de ander schuld heeft..
• en nog veel meer...

Het is niet makkelijk om je bewust te worden van je eigen illusies. Ze zitten stevig verankerd als een grondpatroon voor je gedachten diep in je mind; je bent je daar nauwelijks van bewust. Maar je hebt ze niet voor niets ooit gecreëerd.. Wat er toen speelde was niet te verdragen of niet om aan te zien. Wat kon je anders doen dan die werkelijkheid verdringen of verdraaien en zo je eigen waarheid te creëren.?

Op dit grondpatroon zijn veel van je gedachten gebaseerd. Maar nu zijn de omstandigheden anders; die oude strategieën werken vaak niet meer. Maar als je deze toch in gaat zetten, kom je vaak in hetzelfde soort vervelende omstandigheden...

Wellicht kun je zo'n patroon gaan herkennen. Dat is dan een signaal van zo’n illusie, die er vroeger juist voor diende om te beschermen. Je wilt niet meer herinnerd worden aan dat oude trauma..  Dat wil je juist vermijden, maar toch gebeurt het telkens weer dat je in een oud patroon terecht komt.

Het lukt vrijwel nooit om in je eentje om te zien wat jouw eigen illusies zijn. Voor jou is het de realiteit. Bovendien (dat geldt voor iedereen trouwens) ben je bijzonder gehecht aan je illusies, want ooit hebben ze geholpen.

Maar als je er last van krijgt, wordt het misschien tijd om er iets aan te doen. Een Opstelling van het Verlangen kan daarbij uitkomst bieden. Het kan jouw vermeende werkelijkheid blootleggen en de illusie ontmaskeren, zodat je inziet dat je het zonder gevaar los kunt laten. Soms is dat pijnlijk, want we zijn er nu eenmaal aan gehecht..

Maar de werkelijkheid onder ogen zien, dat is het begin van de heling!

Van daaruit kun je ontdekken wie je zelf bent; je leert op je eigen benen te staan; daardoor kom je in je eigen kracht !